بیماری لنگش در گاوهای شیری یکی از مشکلات رایج در دامداریهای صنعتی است که تأثیر زیادی بر تولید شیر و باروری دامها دارد. این بیماری به دلیل عوامل مختلفی از جمله عوامل تغذیهای، عفونی، محیطی و مکانیکی ایجاد میشود. تروما، ضربه و جایگاههای بد باعث آسیبهای مکانیکی میشوند و منجر به بیماری لنگش میگردند. در گاوهای شیری که هدف ما حداکثر تولید شیر است، بیماری لنگش در شکل مشهود خود میتواند تأثیرات منفی زیادی بر روند تولید شیر و باروری دامها داشته باشد.
علایم بیماری لنگش در گاوهای شیری میتواند با راه رفتن غیرعادی دامها شروع شود. دامها ممکن است بهطور غیرطبیعی راه بروند و وزن خود را به صورت نامتعادل توزیع کنند. در برخی موارد، دام قادر به حرکت دادن یکی از پاهای خود نبوده و این مسئله توان حرکتی دام را کاهش میدهد. در مراحل پیشرفتهتر، دامها ممکن است بهطور کامل زمین گیر شوند و قادر به حرکت به سمت آخور، غذا خوردن یا ورود به سالن شیردوشی نباشند. این موضوع میتواند تولید شیر را کاهش دهد و باروری دامها را تحت تأثیر قرار دهد.
برای پیشگیری از بیماری لنگش در گاوهای شیری، مدیریت صحیح و بررسی منظم حرکت دامها اهمیت زیادی دارد. در دامداریهای صنعتی، دامها بهطور منظم و حتی روزانه تحت کنترل قرار میگیرند. این کنترل شامل ارزیابی حرکت دامها هنگام خروج از سالن شیردوشی یا در مسیرهای مشخص است. سیستمهای استانداردی برای نمرهدهی به حرکت دامها وجود دارد. دامها بر اساس این نمرهدهی به مراحل مختلف بیماری تقسیم میشوند. دامهایی که نمرهای بالاتر از ۲ دارند، باید به سرعت تحت معاینه قرار گیرند. این اقدامات به دامداران کمک میکند تا بیماری را در مراحل اولیه شناسایی کرده و از گسترش آن جلوگیری کنند.
در صورتی که بیماری لنگش در گاوهای شیری به مرحلهای برسد که دامها نمرههای ۳ یا بالاتر بگیرند، باید به محلهای تخصصی مانند سمچینی یا درمانهای موضعی ارجاع داده شوند. در این مراکز، دامها تحت معاینه قرار گرفته و در صورت وجود زخم، جسم خارجی یا مشکلات دیگر در سم، مداوا میشوند. این مراحل درمانی کمک میکند تا بیماری در مراحل اولیه کنترل شده و از گسترش آن به دیگر دامها جلوگیری شود.
بیماری لنگش در گاوهای شیری میتواند ناشی از عوامل عفونی باشد. برخی از عوامل عفونی از دامهای مبتلا به دامهای دیگر منتقل میشوند و باعث بروز بیماری در گلههای دیگر میشوند. برای پیشگیری از انتقال این بیماری، استفاده از حمامهای ضدعفونی سم روش مؤثری است. در این حمامها، دامها بهطور منظم و با محلولهای ویژه ضدعفونی میشوند. علاوه بر این، اقدامات بهداشتی دیگری مانند شعله دادن و ضدعفونی کردن سطح فارم، خطر ابتلا به بیماری لنگش در گاوهای شیری را کاهش میدهند. همچنین، کنترل تغذیه و استفاده از مواد مغذی مناسب برای تقویت پاها و سم دامها میتواند از بروز بیماری لنگش جلوگیری کند.
در نتیجه، بیماری لنگش در گاوهای شیری مشکلی جدی در دامداریهای صنعتی است که به دقت و مراقبت مستمر نیاز دارد. کنترل منظم حرکت دامها، استفاده از نمرهدهی برای تشخیص سریع علایم بیماری، و اقدامات بهداشتی از جمله روشهای مؤثر برای پیشگیری و درمان این بیماری هستند. با این اقدامات، میتوان تأثیرات منفی بیماری لنگش را کاهش داده و تولید شیر و باروری دامها را حفظ کرد.